zaterdag 24 mei 2014

Ja de Vleermuis ,

en ik moet zeggen , in mijn woning heb ik wel eens gelachen om de hoeveelheid Vleermuizen in mijn omgeving , in verschillende buurten wel gewoond en lijkbleek met toch vaak wel veel lagen met kleding aan bij tropische hitte , maar je moet dan binnen blijven of je niet laten verwarmen door de Zon , dus kort buiten zijn met dus lange mouwen aan is beter , maar ook grappig in zo'n tijd met Interview with a vampire , en sommigen die dat geloven , om die Vleermuizen dat jij vampier bent , jonge ik heb gelachen , altijd leuker als nazi , en dan in mijn woning , mijn eerste met hypotheek waar ik weer eigenlijk diep ongelukkig ben geweest om de bekendheid van Erik over mijn problemen , en met zulke mensen die geloof(den) dat ik vampier was , mij schizofreen te durven noemen om zijn eigen hachje is gemeen , met dus zijn andere vriendje's die hun 'bijverdiensten' dus ook graag voor zich hielden , af te luisteren dat het mij wel leuk leek er èèn te hebben , een Vleermuis , die kreeg ik van Erik op mijn verjaardag , heel vervelend als zo'n beest zich dus niet graag laat grijpen door je Katten die zo'n beest wel horen en ook zien , zo snel zijn ze , Katten vinden we cool en Vleermuizen ook wel , daarom er ligt een verband met Hekserij , lachen , ik die er totaal wars van ben zoiets echt te willen geloven , ja dat deed ik net als over zijn homosexualiteit omdat hij een week later een vriendin had daar door , maar goed , haar schuld , dat wil die dan niet , en ja zijn schuld wil die dan ook niet , en heel lang verhaal , terwijl hij niet uit kon leggen wat het betekent ''Krijg jij de Vleermuis.'' , zo'n Transinstria pfennig , met ja kan je je afvragen hoe zo'n taalbarrière te overwinnen is om zich van zo ver in de 'maling' te laten nemen , maar ook ik heb hem weer herkend en ook caissière's die ongetwijfeld dachten ''Zo lang als het blinkt zonder die bloeddrab altijd bam hatsjikidee , dat was twaalf , tien euro twintig , èèn euro tachtig terug." , maar voor iemand die geloofde in Groene Kabouters nog altijd te abstract om traumatische ervaringen juist niet zo te moeten gaan verwerken , maar in realiteit zo als die caissière's en ons normale mensen die weten hoe dat geschater van het lachen zit bij het willen van een Vleermuis .

Geen opmerkingen:

Een reactie posten